Wdrażanie CEDAW

Działania w Europie Wschodniej i Azji Środkowej (2008 -2012)

Karat we współpracy z IWRAW Asia Pacific upowszechniał wśród organizacji z krajów Europy Wschodniej i Azji Środkowej (Białoruś, Ukraina, Mołdawia, Gruzja, Azerbejdżan, Armenia, Uzbekistan, Tadżykistan i Kirgistan)  mało znany w Regionie instrument CEDAW – protokół dodatkowy do tej konwencji. Umożliwia on m.in. wniesienie do Komitetu monitorującego jej wdrażanie (Komitet CEDAW) skargi przeciwko państwu przez osobę /osoby, które uznają, że złamało ono ich  prawa gwarantowane konwencją CEDAW (link do protokołu dodatkowego – dostępny tu: http://isap.sejm.gov.pl/DetailsServlet?id=WDU20042482484 ).

Jednym z wymiernych rezultatów  było ratyfikowanie przez Tadżykistan, pod wpływem działań rzeczniczych współpracujących z nami organizacji, protokołu dodatkowego do CEDAW.

Działania w Polsce (2010-2017)

Rzecznictwo służące realizacji CEDAW, jak i upowszechnianie wiedzy o tej konwencji prowadzone były we współpracy z organizacjami działającymi na rzecz praw kobiet w Polsce, które wchodzą w skład Koalicji na rzecz CEDAW koordynowanej przez Karat.

W ramach działań rzeczniczych opracowany został raport alternatywny z wdrażania konwencji, który dwukrotnie przesłany został Komitetowi CEDAW: na Sesję Roboczą Komitetu, podczas której sformułował on dodatkowe pytania do polskiego rządu (marzec 2014)  oraz 59. Sesję Komitetu, podczas której rozpatrzone zostało sprawozdanie Polski z wdrażania konwencji CEDAW (październik 2014). Na Sesję Roboczą Komitetu Koalicja przesłała także listę proponowanych pytań, z której korzystał Komitet formułując zapytania do Polski.

Przedstawicielki Koalicji na rzecz CEDAW brały udział  w obu wspomnianych wyżej sesjach Komitetu prowadząc działania na rzecz uwzględnienia wniosków i rekomendacji sformułowanych m.in. w raporcie alternatywnym, najpierw w pytaniach Komitetu do rządu, a później w zaleceniach przekazanych Polsce przez Komitet CEDAW. Podczas 59. Sesji jednym z tych działań było także przedstawienie Komitetowi oficjalnego stanowiska Koalicji na rzecz CEDAW. Rzecznictwo okazało się skuteczne – zarówno pytania Komitetu jak i jego zalecenia zawarte w Uwagach końcowych dotyczących Polski w znacznej mierze uwzględniły postulaty Koalicji na rzecz CEDAW.

Monitorowanie wdrażania zaleceń Komitetu, a zarazem promowanie ich wśród urzędników i wywieranie presji na instytucje państwowe, w których kompetencjach leżała ich realizacja stanowiło kolejny etap działań Koalicji na rzecz CEDAW. Obejmował on przesłanie listów i ankiet do odpowiednich ministerstw i urzędów oraz zorganizowanie, we współpracy z biurem Rzecznika Praw Obywatelskich i przy wsparciu Pełnomocniczki rządu ds. Równego Traktowania, spotkań okrągłego stołu. W spotkaniach, poza  przedstawicielami właściwych ministerstw i instytucji, uczestniczyli także przedstawicielki/przedstawiciele organizacji pozarządowych,  akademiczki oraz badaczki i inni aktorzy społeczni. Rezultatem monitoringu były: Raport z wdrażania zaleceń Komitetu ds. Likwidacji Dyskryminacji Kobiet (marzec 2016) oraz Informacja alternatywna dla Komitetu CEDAW na temat wdrażania przez Polskę zaleceń, których dotyczył krótszy okres sprawozdawczy (październik 2016). Informacja została przesłana Komitetowi w styczniu 2017 z nadzieją, że ponagli on rząd do wywiązania się z obowiązku przedłożenia sprawozdania.